„Najważniejsze jest to, by nigdy nie pozostawać biernym wobec zła”
Marek Edelman

1 września 1939 roku miał być dniem jak każdy inny. Zwyczajny piątek. Okazał się jednak dniem, który zmienił bieg historii, historii Polski, Europy, świata. Napaść na Westerplatte, heroiczna walka polskich żołnierzy i ludności cywilnej, ogrom zniszczeń miast i wsi, wszechobecny terror, miliony ofiar. To kilka lat, o których chcielibyśmy zapomnieć.
Ale zapomnieć nam nie wolno.

1 września 1939 roku to data, która na zawsze pozostanie w naszej pamięci. To data – którą mamy obowiązek przekazywać z pokolenia na pokolenie.

Gmina Sędziszów pamięta i czci pamięć o bohaterach!

1 września, jak co roku, zapalimy znicze przy Pomniku ku czci ofiar II wojny światowej, Pomniku ku czci Partyzanckiego Oddziału Żołnierzy AK „Spaleni” oraz na grobach znanych i nieznanych ofiar spoczywających na sędziszowskim cmentarzu. Towarzyszyć nam będą przedstawiciele Światowego Związku Żołnierzy AK Koło w Sędziszowie oraz harcerze z 17 Wielopoziomowej Drużyny Harcerskiej „Siedemnastka” z druhną Przewodnik Moniką Dudzińską. Zapraszam również mieszkańców Gminy Sędziszów.

Gorąco proszę o upamiętnienie wszystkich miejsc pamięci narodowej znajdujących się na terenie Gminy .

Msza Święta w intencji ofiar II wojny światowej zostanie odprawiona w kościele pw. Św. Brata Alberta w Sędziszowie , w niedzielę 03 września o godzinie 9.00. Otoczmy wszystkie ofiary naszą pamięcią i modlitwą.

Burmistrz Sędziszowa
Wacław Szarek

Władysław Broniewski – Bagnet na broń

Kiedy przyjdą podpalić dom,
ten, w którym mieszkasz – Polskę,
kiedy rzucą przed siebie grom
kiedy runą żelaznym wojskiem
i pod drzwiami staną, i nocą
kolbami w drzwi załomocą –
ty, ze snu podnosząc skroń,
stań u drzwi.
Bagnet na broń!
Trzeba krwi!

Są w ojczyźnie rachunki krzywd,
obca dłoń ich też nie przekreśli,
ale krwi nie odmówi nikt:
wysączymy ją z piersi i z pieśni.
Cóż, że nieraz smakował gorzko
na tej ziemi więzienny chleb?
Za tę dłoń podniesioną nad Polską –
kula w łeb!

Ogniomistrzu i serc, i słów,
poeto, nie w pieśni troska.
Dzisiaj wiersz – to strzelecki rów,
okrzyk i rozkaz:
Bagnet na broń!

Bagnet na broń!
A gdyby umierać przyszło,
przypomnimy, co rzekł Cambronne,
i powiemy to samo nad Wisłą.